Hoewel morgen natuurlijk ook nog een echte vakantiedag is, is dat de dag van de terugreis en is het vandaag de laatste dag om van alle schoonheden hier om mij heen te genieten. En om nog het een en ander te zien doe ik dat vandaag maar te auto. Ook om wat minder zon te vangen vandaag, want de donderdag en de vrijdag heb ik duidelijk te veel vitamine D3 aangemaakt en bruiner word ik toch niet heb ik al door. Ik ben al haast een neger en gekker kan het niet worden. Ook begint de hooikoorts een beetje aan te dringen. Maar je ziet hier dan ook van alles door de lucht zweven en als je kijkt wat op de auto’s ligt dan begrijp je wat er allemaal in je neus is blijven hangen als je twee dagen veel buiten bent geweest. En als derde is er natuurlijk dat beetje heimwee gevoel dat er nu al gaat ontstaan. Een korte (laatste) weblog dan maar.
Ik maak er dus een rustige dag van. Eerst maar even wat lezen en mijn mails bekijken en hier en daar wat antwoorden. Facebook en Linkedin worden weer even gecheckt, maar ook het FD en de NRC worden op het gemak gelezen. Als dat allemaal gebeurd is, is het tijd om de Audi weer even uit te laten. Hij wil ook alvast wat drinken voor de tocht van morgen, waar hij weer zin in heeft, omdat hij dan weer even langs Ingolstadt mag rijden, zijn geboorteplaats. In het verlengde van de BP pomp ligt het dorpje Ellmau. Geheel verlaten zo lijkt het. Alsof hier een lekkende kerncentrale ontdekt is. Ik ga maar eens kijken hoe het bij de Hartkaiserbahn is. Niet dat ik de hoop heb dat die het doet. Tenslotte is alles hier dicht en ook zo dit treintje. Maar wel geinig om te zien hoe het een en ander er dan bij ligt zo buiten alle seizoenen. Gelukkig wordt ik niet “vast” gezet op de parkeerplaats. Ze hebben nu zelfs vakken getekend op de grote asfalt vlakte, waar ik ooit een keer een auto voor me en achter me had staan en daardoor niet weg kon rijden van de parkeerplaats.
Als Ellmau bezocht is in Japanse snelheid (zie je wel toch iets met Japan), dan rijd ik naar St. Johann en verwonder me weer hoe stil het op de bundesstrasse is. Maar in St. Johann is het anders en nu begrijp ik waar al die mensen gebleven waren. Op de vlooienmarkt van de brandweer en de open auto markt in het centrum. Je kan amper parkeren op deze dag en dat had ik nog niet eerder meegemaakt deze vakantie. Een klein rondje door het dorp en ik heb het al weer gezien. Op sommige plekken denk ik even in Oh oh Tirol te zijn dus de hoogste tijd om mijn route weer verder te vervolgen.
De achterkant van de Kaiser is ook wel leuk, omdat het dan eigenlijk helemaal niet meer de Kaiser is. Tegelijk heeft het ook iets ontnuchterends, omdat je vanuit Going het idee hebt, dat er achter dat Kaiser Gebirge helemaal niets meer is. Dat daar de wereld ophoudt. Een groot gat. Dat komt waarschijnlijk, omdat je het niet kan waarnemen, of misschien omdat ik nog nooit in dat Ellmauer Tor heb gestaan, waar je dus naar beide kanten kan kijken. Ik neem niet de afslag (met maut) naar de parkeerplaats van waaruit je inderdaad naar het Ellmauer Tor zou kunnen klimmen, maar vervolg de “grotere” weg. Ik zie echter dat die – als ik niet oppas – mij weldra in Duitsland brengt. Een soortement van wegrestaurant doemt op met doorlopende warme keuken (waar zou die naar toe lopen) en eet daar voor een habbekrats een uitstekende Cordon Blue met frites en salade. Twee keer warm vandaag mag wel een keer, morgen wordt het waarschijnlijk geen een keer warm.
Dan is het weer tijd om terug naar het hotel te gaan om nog een beetje te surfen, mijn weblogje te maken en mij op te maken voor het afsluitende diner, dat volgens Stanglwirt’s traditie op de zaterdag avond een Grand Tiroler Bergwelt Buffet is met allerlei lekkernijen. Dat wordt weer genieten. De reerug, kalfsrug, eend en wat als niet meer aan bod gaat komen. Kan ik gelijk nog een beetje nadenken over mijn tijdstip van vertrek. Ook een beetje rekening houdend met de bekerfinale die in de kuip om 18:00 begint. Ik heb geen zin om aan het einde van haast 1.000km sturen in een file te gaan staan.
Dus moet ik afhankelijk van het vertrek tijdstip langs de noord of de zuidzijde aan komen rijden en dat is weer een beetje afhankelijk van het feit of ik de links- of rechtsrheinische Autobahn neem. Maar de keuze daarvoor hoef ik pas bij Nürnberg te maken, dus ik heb nog even tijd. Dank voor alle goede wensen voor de reis naar huis die ik al ontvangen heb en van die welke ik nog ga krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten