Wel eens afgevraagd waarom het zo mooi groen is hier? Waarom de bomen haast tot in de blauwe hemel kunnen groeien? Waarom die boeren elke keer weer van die massa’s gras van hun land af kunnen halen? Nou vandaag is het levende bewijs er voor weer geleverd. Vanaf de ochtend tot de late avond komt de regen met bakken uit de hemel. Je vraagt je af waar dat water allemaal zo snel vandaan komt en daarna natuurlijk ook waar het dan ook weer naar toe moet, maar dat is niet echt de zorg. Het weer bepaalt hier toch in grote mate de dagindeling. Toch maar goed dat ik van tevoren al voor minstens 3 weken aan activiteiten bedacht had. En ik zou hier toch gaan nadenken? Gaan mindmappen? Aan mijzelf gaan werken?
Eerst maar eens beginnen met een ontbijtje. Hoewel bij het ontbijt er geen verplichte tafelschikking is, kies ik vandaag toch voor mijn vaste tafeltje die ik ’s avonds mag bezetten. Misschien macht der gewoonte of gewoon aan het begin van de dag toch ook iets vertrouwds te hebben in deze onzekere wereld ver weg van huis? Wie zal het weten. Wat ik wel weet, is dat ik na zo’n week Stanglwirt als bionisch terugkom. Vroeger hadden we de bionische man en de bionische vrouw en nu hebben we Bio-Hotel Stanglwirt. Alles is hier bio. Ik heb een redelijk aandeel in de bio Butter,
in de bio Käse en de bio Confiture. Die laatste is op zich lastig zat, want naast de werking van de bio bestanddelen wordt ook nog eens je logsich denkvermogen getraind in de vroege ochtend. Er staan namelijk ongeveer 8 verschillende potten met hausgemachte Bio-Confiture, voorzien van houten bio bordjes met devermelding van de bio-vrucht die er aan ten grondslag ligt. De 8 soorten zijn in te delen in drie kleuren, rood, geel en donkerblauwrood maar als je op zoek bent naar de gewone aardbeien variant (lokaal ook wel Erdbeeren genoemd), ben je lang aan het zoeken. Vele andere “-beeren” zijn er te vinden, maar geen Erdbeeren. Zou dat zo zijn omdat deze vrucht ook als SommerKaiser (een soort Zomerkoninkje) in grote schalen een tafel verder te vinden zijn aan het buffet? Maar als ik de wat slordig opgestelde houten bordjes koppel aan de varianten in de potten die ik denk te kunnen onderscheiden (met name op kleur) dan vind ik uit dat er één pot overblijft zonder bordje. En qua kleur zou die het ook nog eens kunnen zijn. Dus schep ik een speciaal daarvoor bestemd jamschaaltje vol met tot lekkere smurrie verworden bio aardbeien. En ik blijk een juiste keuze te hebben gemaakt.
Het is druk tijdens het ontbijt. Veel mensen zijn iets later gaan ontbijten. Waarschijnlijk ingegeven door het weer. Maar ik zit op mijn gemak. Financieel Dagblad op mijn iPad bij de hand en Stanglwirt’s Morgenpost die voorspeld dat het vandaag de gehele dag gaat regenen, maar ook voorspelt dat het de rest van de week heel mooi weer gaat worden. In het eerste hebben ze niet helemaal gelijk, want in de loop van de middag zijn er wat droge perioden en zien we zelfs even de zon, maar als je in dit soort berichtgeving het voorzichtheidsprincipe hanteren, dan wordt de rest van de week een walhalla als het om het weer gaat.
Terug op de kamer ga ik een volgende uitdaging aan en dat is een studie maken van de was procedure in dit huis en dan met name wanneer in te leveren en wanneer terug te krijgen. De verhouding van de meegenomen shirts en polo’s is toch niet helemaal goed gekozen – zo lijkt het – en daarom moeten er nog nodig twee shirts direct de was in, zodat zij deze week nogmaals inzetbaar zijn. Drie keer lezen vergt het mij om het goed te begrijpen – terwijl mijn Duits niet heel slecht is – hoe het werkt. Mijn studie wordt ook ingegeven door ervaringen uit het verleden die nu in ieder geval garanties geven voor de toekomst. Enige jaren terug duurde het ook al redelijk lang voordat ik de boel weer terug had. Maar de haal en breng dagen zijn maandag, woensdag en vrijdag en als ik mijn shirts voor een van die dagen voor 10:00 inlever, dan heb ik die de volgende ‘wasdag’ weer retour, feestdagen uitgezonderd. Ik gok er nu dus maar op dat 6 mei geen lokale feestdag is. Ach je moet elke dag wel een keer een risico nemen; houdt het leven spannend.
Dan eindelijk de dag beginnen. En dat betekent – gezien de regen buiten – dat ik mij ga begeven naar de bibliotheek om daar echt wat gaan te studeren. Eerst nog maar wat kennis toevoegen. Marcus Buckingham & Donald O. Clifton – Ontdek je STERKE punten en NLP voor Dummies zijn de twee boeken die mij een gedeelte van de dag daarbij moeten helpen. Ik kies een strategische plek in de verre hoek, zodat ik alles en iedereen kan bekijken die binnenkomt en ook direct door de openslaande deuren de bar in kan kijken om ook daar alles in de gaten te kunnen houden. Achter me zou ik de Wilder Kaiser moeten kunnen zien, maar die heeft zich vandaag verscholen in een dik wolkendek. Er is nu echt geen ontkomen meer aan, de boeken in!
In eerste instantie heb ik het rijk alleen, maar later krijg ik gezelschap. In de andere hoek neemt iemand plaats, die volgens mij een beroemde Derreck, Siska e.d. Schauspieler is. Ik ken natuurlijk al die namen niet, maar ik ben er eigenlijk vast van overtuigd dat dit een echte celebrity is. En daar gaan ze hier trouwens prat op, gezien al die foto’s aan de muren van Herr Hauser met de halve wereld aan beroemdheden aan zijn zijde. Nu ik niet meer alleen ben komt er ook een dame van de bediening kijken of we nog iets nodig hebben, of misschien alleen maar getriggerd door die TV persoonlijkheid. Ik zie in ieder geen “Oh wat leuk bent U hier ook” uitdrukking op haar gezicht als ze mijn kant op kijkt. Meer een gezicht van “Wilt u wat bestellen”. Doe maar een cappuccino.
Om 14:00 is het wel genoeg geweest. Het lijkt iets droog te worden buiten en ik besluit nog even naar Kitzbühel te rijden, echter onderweg kom ik er achter, dat het buiten maar 8 graden is, dus om nu lekker door dat stadje te gaan banjeren met een overhemd en een dun colbertje is niet echt slim. De Kitsbühler Horn (een redelijk berg) komt iets uit de zware wolken en onderstreept ook nog een keer de buitentemperatuur die de Audi aangeeft; er is verse sneeuw gevallen. Niet veel maar toch. Maar de rondrit op zich is best wel leuk en een tussenstop bij een supermarkt is ook nog nuttig. Ik ben op zoek naar mijn favoriete Marillen Schnapps om mee naar huis te nemen. Echter deze wordt niet gelijk gevonden, maar ik heb nog wat dagen om verder te zoeken.
Thuisgekomen in de Stangl werk ik weer even mijn mail bij en lees de leuke reacties op deze dagelijkse column. Geeft extra energie om er weer iets leuks van te maken. Straks weer dineren en dan is de vraag welke muzikale omlijsting we vandaag weer op getrakteerd worden. Was het op dag 1 de harpiste, was het gisteren de man achter het typisch Oostenrijkse platte gitaar - wasbord oftewel de ..... (quizje, ik weet het, haha), voor vanavond weet ik het nog niet, maar dat leest u morgen. Vandaag genoeg blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten